Wil jij je graag inzetten voor bedreigde diersoorten? Daar zijn we ontzettend blij mee.
Nortica
Wil jij je graag inzetten voor bedreigde diersoorten? Daar zijn we ontzettend blij mee.
De boottocht over de Rimbula River voert je tussen de eilanden van de bruinkopslingerapen (Ateles fusciceps) door. Ze doen hun naam eer aan, want ze slingeren het liefst hoog door de tropische beplanting heen en komen zelden op de grond. Pas wel op! Slingerapen laten nog wel eens wat vallen…
Kenmerken
Leefwijze
Status
Aan het lijf van de slingerapen is alles aangepast aan het leven in de bomen. Met hun gespierde staart, lange armen en het feit dat ze geen duimen hebben, slingeren ze met gemak en topsnelheid door het bladerdek. Door hun karakteristieke zwarte silhouet worden ze ook wel ‘spinaap’ genoemd. Bruinkopslingerapen onderscheiden zich van de rest door hun vlassige witte snor en baard.
In de oerwouden van Zuid- en Midden-Amerika komt deze slingerapensoort voor. Hier leven de bruinkopslingerapen boven in de boomtoppen en komen zelden op de grond.
Slingerapen hebben totaal geen tafelmanieren. Meer dan 80% van hun dieet bestaat uit fruit, maar ze eten er minder dan de helft van op. Ze eten alleen de zachte delen en laten de schil, pitten en onrijpe delen vallen. Hierdoor spelen slingerapen een belangrijke rol in het verspreiden van zaden. Wanneer er onvoldoende fruit beschikbaar is worden ook bladeren, bloemen, bladknopen, bast en paddenstoelen gegeten.
Iedere 2 tot 3 jaar kan een vrouwelijke bruinkopslingeraap een jong krijgen, dit gebeurd na een draagtijd van 7,5 maand. Er wordt dan één jong geboren, die kaal en rozig van kleur is. Het jong klampt zich de eerst 4 maanden vast aan de buik van zijn moeder en zal daarna meer los lopen en ‘meeliften’ op de rug. Na 1,5 tot 2 jaar is het jong zelfstandig. Wanneer een slingeraap na 2 á 3 jaar geslachtsrijp is zal (wanneer het een vrouwtje is) ze de groep verlaten.
Slingerapen hebben een bijzondere groepssamenstelling. De groepen bestaan uit ongeveer 20 dieren en de basis van de groep bestaat uit verwante mannen (dit zijn vaders, zonen, broers etc.) die bijna hun hele leven bij elkaar blijven. De vrouwtjes wisselen vaak van groep en rouleren door om zo inteelt te voorkomen.
Net als veel andere dieren in het tropisch regenwoud zijn bruinkopslingerapen bedreigd. Door de snelheid waarmee het oerwoud wordt gekapt, raken de slingerapen hun leefgebied kwijt. Ook wordt er op slingerapen gejaagd, het vlees wordt verkocht op de zwarte markt als bushmeat en jonge aapjes worden als huisdier verkocht. Om een gezonde populatie bruinkopslingerapen te behouden is er een EEP binnen dierenparken (soortbehoudprogramma), waar WILDLANDS ook aan mee doet.
Zuid-Amerika is het enige continent ter wereld waar apen met grijpstaarten voorkomen. En laten nu net slingerapen de enige apen ter wereld zijn die een grijpstaart hebben. Andere apensoorten kunnen hun staart niet gebruiken om zich vast te houden of om te slingeren. Voor slingerapen is het een derde arm en wanneer je het uiteinde van de staart goed bekijkt, lijkt het zelfs of er een klein vingertje aan zit.